Hayvan Düşmanı İnsanlara Hayır!!!!!

Soğuklar başladı ve zavallı hayvancıklar sokaklarda üşüyor...

Ne çok üzülüyorum hallerine evde 2 tane kedim var onlar bile evin içinde olmasına rağmen

Sıcak bir kucak sıcak bir battaniye altı arıyorlar kendilerine...

İşte buda benim agresif psikopat oğlum...

Pijamalarımın üstünü bulmuş içine girmişti bende iyice sardımm sarmaladım

Buda benim asil uysal oğlum her ne kadar arada sağıtsada...

Bir anda sıçrayıp seni cırmalasada çok tatlı kendini affettirmeyi biliyor...

Yazık o da üşümüştü yorganın altına girdi...

İşte bu da sokakta gördüğüm tatlı kedicik...

Fizik tedaviye giderken her sabah pispispis diyordum hemen koşuyordu...

Kendini sevdiriyordu...

Şu minnacık sevimli kediciklere nankör diyorlar ya...

İnsanlar kadar nankör olanmı varki...

Ağzı dili olmayan hayvanlara nankör diyip taş atıp kulaklarını kuyruklarını kesiyorsunuz...

Bu kediciğinde kulağının ucu kesilmiş ama hala insanlara yaklaşıyor.

Yada kendini sevenleri fark ediyor geliyor...

Daha bu sabah annemle hastaneye gidiyorduk yolda bir köpekcik gördük.

Kuyruğunu bacaklarının arasına saklamış nasıl kaçıyor arkasındada utanmaz bir adam kovalayıp taş atıyor.

Annem hemen niye taş atıyorsunuz diye bağırdı adama.

Hem suçlu hem güçlü bide iyi bişey yapıyormuş gibi terbiyesiz adam anneme dünyanın lafını saydı.

Biz hayvanların dünyasını işgal ettik onların dünyasını çaldık.

Rahat rahat oynayıp uyudukları alanları işgal ettik o da yetmez gibi şimdi yolda yürümelerine bile karşı çıkıp taş atıyoruz.

Sevmemek ayrı bişey zarar vermek ayrı bişey.

Bende kertenkeleden korkuyorum gördüğüm anda çığlığı basıp kaçıyorum.

Ama yinede hiç bir zaman zarar vermiyorum.

Yeter artık hayvanlara artıpta çöpe attığınız yemekleri bir kaba koyup yanınada bir kap su koysanız ölürmüsünüz.

O çöpe attığınız yemek verdiğiniz bir kap su bunlar size ne zarar vericek.

Çok üzülüyorum konuşmayıda çok uzattım sanırım.

Neyse bir daha ki yazımda görüşürüz...